در زبان ++C چند نوع اولیه‌ی داده، تعریف شده است.
این انواع داده را کاراکتر‌ها، اعداد صحیح، بولین‌ها و اعداد اعشاری و نوع خاصی به نام void تشکیل می‌دهد.
در جدول زیر مقدار حافظه‌ای که برای نگه‌داری هر نوع داده نیاز است و بازه‌ی مقادیری که در آن می‌توان ذخیره کرد را می‌بینید.
| نوع | معنا | مقادیر ممکن | اندازه |
|---|---|---|---|
| bool | .یک مقدار بولی را نگه می‌دارد | true یا false | ۱ بایت |
| char | کد ASCII کاراکتر‌ها را نگه می‌دارد. | [−128,127] | ۱ بایت |
| int | مقادیر صحیح نشان می‌دهد. | [−231,231−1] | ۴ بایت |
| long long | مقادیر صحیح نشان می‌دهد. | [−263,263−1] | ۸ بایت |
| float | حدود ۷ رقم باارزش مقادیر اعشاری را نشان می‌دهد. | ±3.4×10±38 | ۴ بایت |
| double | حدود ۱۵ رقم باارزش مقادیر اعشاری را نشان می‌دهد. | ±1.7×10±308 | ۸ بایت |
bool می‌تواند مقادیر 0 و 1 را ذخیره کند و نوع char نیز می‌تواند مقادیر صحیح کوچک را ذخیره کند. اما هیچ‌گاه از این دو نوع داده در عبارات و محاسبات عددی استفاده نکنید. از bool برای بیان یک مقدار درستی و نادرستی و از char برای نشان دادن یک حرف ASCII استفاده کنید.double استفاده کنید. زیرا معمولا دقت نوع float کافی نیست. همچنین تفاوت زمان اجرای محاسبات در این دو نوع قابل چشم‌پوشی است.